Bij Johannes geen pinkstervuurwerk. De Geest komt volgens hem niet door een hevige windvlaag of tongen als van vuur en niemand gaat spreken in vreemde talen. De evangelist Johannes is dan ook Lucas niet, die in zijn tweede boek, het boek Handelingen, Pinksteren het begin laat zijn van de kerk, de beweging die ontbrandt aan pinkstervuur van de geest. Bij Handelingen lezen we dan verder over de apostelen, die vanuit geloof de kerk opbouwen.

De echte pinkstertekst vinden we aan het slot van het Johannesevangelie. Daar geeft de opgestane Jezus de heilige Geest door zijn adem over zijn leerlingen uit te blazen. Maar vandaag lazen we uit Johannes 14, een deel van de afscheidswoorden van Jezus. Deze tekst is dan ook veel minder uitbundig dan Handelingen. En hoewel het met het oog op hen geschreven is, krijgen wij nog niet echt zicht op de mensen die na hem komen.